Η αλληλεπίδραση παιδιού-μητέρας έχει μελετηθεί πολύ περισσότερο από την πλευρά της επίδρασης που ασκεί η μητέρα προς το παιδί και λιγότερο από εκείνη του παιδιού προς τη μητέρα και γενικότερα προς το περιβάλλον. Το βιβλίο του Τρύφωνα Ζαχαριάδη εξετάζει μέσα από μια ψυχαναλυτική οπτική τις ποικίλες αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των γονέων και των παιδιών. Συγκεκριμένα, αποκαλύπτει σταδιακά με ποιους τρόπους η οικογενειακή αυτή αλληλόδραση επηρεάζει την κοινωνική, την εργασιακή αλλά και την ερωτική ζωή των μελλοντικών ενηλίκων. Με επιστημονικό λόγο και συχνά με βιωματική γραφή, ο συγγραφέας προσφέρει πλήθος παραστατικών κλινικών παραδειγμάτων που συμβάλλουν απλόχερα στην ολοκληρωμένη πληροφόρηση σχετικά με το "οικογενειακό δράμα", το οποίο όλοι έχουμε ξεδιπλώσει στην προσωπική μας διαδρομή. Τα κεφάλαια του βιβλίου παρέχουν διεισδυτικές προσεγγίσεις και μια πρωτότυπη ματιά στη συναισθηματική εκπαίδευση που υφίσταται το βρέφος, καθώς και στη συμπεριφορά αναπαραγωγής της στην ενήλικη ζωή. Ο συγγραφέας μελετά τους χίλιους τρόπους, καλούς και κακούς, φυσιολογικούς και νοσηρούς, με τους οποίους συνεχίζεται η αλληλεπίδραση μέχρι την ενηλικίωση -και ακόμη πιο πέρα-, και παρουσιάζει τα αποτελέσματά της στην ψυχική ζωή του παιδιού και του γονέα. Ποιος, λοιπόν, εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον;