Η σπουδή της εξέλιξης της παιδαγωγικής και διδακτικής σκέψης πρέπει να αναπροσαρμόζεται και να συμπληρώνεται συνεχώς, γιατί, όπως ειπώθηκε, αποτελεί το θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο οικοδομούνται η επιστημονική θεωρία και πράξη της αγωγής και τα σύγχρονα αγωγικά και διδακτικά συστήματα. Η αναγκαιότητα ενός σύγχρονου παιδαγωγικού στοχασμού, που θα αξιοποιεί τη γόνιμη παιδαγωγική σκέψη του παρελθόντος, καταφαίνεται από το γεγονός ότι κατ' εξοχήν στην περιοχή της παιδαγωγικής έχει ισχύν η αλήθεια πως στο παρόν περιέχεται ολόκληρο το παρελθόν. Η εξέλιξη της παιδαγωγικής και διδακτικής σκέψης δεν περιορίζεται στη μελέτη του γόνιμου, πράγματι, παιδαγωγικού στοχασμού του παρελθόντος, αλλά οικοδομεί και το σύγχρονο προβληματισμό με τις νέες διαστάσεις και τις σύγχρονες απαιτήσεις του αγωγικού γεγονότος και των μορφωτικών αγαθών. Οι ανάγκες αυτές μας ώθησαν να συμπεριλάβουμε στην προηγούμενη έκδοση του βιβλίου μας τα σύγχρονα προβλήματα της πολυτεχνικής εκπαίδευσης, της αντιαυταρχικής αγωγής και της αμφισβήτησης του σχολείου. Η απαίτηση για μια εκσυγχρονισμένη εισαγωγή στην παιδαγωγική αφενός με το να αντιμετωπισθούν εκτενέστερα τα κεφάλαια: της αισθητικής αγωγής, της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού, της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και της αγωγής προς ειρήνη και αφετέρου να συμπεριληφθούν και νέα κεφάλαια, όπως είναι π.χ. η αγωγή υγείας και η ευρωπαϊκή διάσταση στην εκπαίδευση, μας ώθησε να διαχωρίσουμε τη διάταξη της ύλης και να την κατατάξουμε σε δύο τόμους. [...] (από τον πρόλογο της Δ΄ έκδοσης)