Αντικείμενο του παρόντος βιβλίου είναι η ιστορία της θεολογικής σκέψης των ελλήνων φιλοσόφων από τους Προσωκρατικούς ως την πρώιμη ελληνιστική περίοδο. Οι αντιλήψεις περί Θεού που παρουσιάζονται από τους έλληνες φιλοσόφους είναι σημαντικά διαφορετικές από την εικόνα τού θεϊκού που είχε η κοινή θρησκεία και σηματοδοτούν μια καθαρά λόγια θεολογική αντίληψη από την έναρξη ακόμα της ελληνιστής φιλοσοφίας. Το βιβλίο εστιάζει στις θέσεις των φιλοσόφων που αφορούν στο χαρακτηριστικό του Θεού και στην επίδραση της θεολογικής τους σκέψης στις γενικότερές τους απόψεις που αναφέρονται στην εσχατολογία, στην ηθική και στην κοινωνική σκέψη (εφόσον οι θέσεις που αφορούν αυτά τα πεδία μπορούν να ανακτηθούν από τις σωζόμενες πηγές). [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)