Από τη μελέτη της ιστορικής εξέλιξης του νηπιαγωγείου προκύπτει, ότι τη σπουδαιότητα της προσχολικής αγωγής είχαν επισημάνει πολλοί σπουδαίοι παιδαγωγοί. Ωστόσο το νηπιαγωγείο τις περισσότερες φορές μέχρι πρόσφατα-θερήθηκε από το κοινωνικό περιβάλλον ως ένας χώρος που προσέφερε φύλαξη και αγωγή, αλλά όχι εκπαίδευση. Αυτό συνέβαινε διότι στο νηπιαγωγείο η γνώση προσφέρεται μαζί με την αγωγή μέσα από ευέλικτα αναλυτικά προγράμματα και παιδοκεντρικές διδακτικές προσεγγίσεις. Με την θεσμοθέτση της υποχρεωτικής φοίτησης στο νηπιαγωγείο αρχίζει μια νέα εποχή για την Προσχολική Αγωγή. Φαίνεται να αποκτά η θέση που θα έπρεπε να έχει στην εκπαιδευτική διαδρομή, δεδομένου ότι είναι επιστημονικά αποδεκτή η θέση, ότι στο νηπιαγωγείο τα παιδιά προσεγγίζουν ένα μεγάλο ποσοστό γνώσης.