Το βιβλίο εξετάζει το θεωρητικό πλαίσιο και τα βασικά μοντέλα παρέμβασης της κοινωνικής εργασίας (ψυχοδυναμικό/ψυχοκοινωνικό, παρέμβαση σε καταστάσεις κρίσης, επικεντρωμένη σε στόχους κοινωνική εργασία, συστημικό μοντέλο, γενικό-ολιστικό, μοντέλο διαπολιτισμικής κοινωνικής εργασίας) από τη σκοπιά της μεθοδολογικής προσέγγισης. Εμπεριέχει, επίσης, τον προβληματισμό και την κριτική σκέψη των συγγραφέων από την εφαρμογή των οργανωμένων γνώσεων στην ελληνική κουλτούρα και επαγγελματική πράξη, καθώς και την ανατροφοδότηση από κοινωνικούς λειτουργούς και φοιτητές, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν το νέο, δυναμικό και ζωντανό κοινωνικό γίγνεσθαι. Το πολυσχιδές, εκτεταμένο και περίπλοκο των θεωριών παρέμβασης της κοινωνικής εργασίας, ιδιαίτερα στο επίπεδο της ατομικής προσέγγισης, η ταχύτητα με την οποία ξεπήδησαν και διαμορφώθηκαν νέα μοντέλα παρέμβασης κυρίως μετά τη δεκαετία του 1970, η σταδιακή ενοποίηση των παραδοσιακών μεθόδων κοινωνικής εργασίας σε ένα γενικό-ολιστικό μοντέλο παρέμβασης, η πολυπλοκότητα και όξυνση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων στην Ελλάδα και διεθνώς, υπήρξαν η βασική ύλη για τη διαμόρφωση των ενοτήτων του βιβλίου. Συγχρόνως, όμως, μέσα από τη δόμηση και το σκεπτικό του, επιδιώκεται η αναζήτηση μιας συνέχειας και συνέπειας στη διαμόρφωση της ταυτότητας της κοινωνικής εργασίας με την επισήμανση των κοινών διαχρονικών χαρακτηριστικών της, όπως αυτά αναδεικνύονται κατά την ανάλυση της μεθοδολογίας της. Προσδοκία και ελπίδα των συγγραφέων είναι το παρόν βιβλίο να συνεχίσει να προσφέρει στους φοιτητές (προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου) ένα βασικό κείμενο θεωρίας και μεθοδολογίας στην κλινική κοινωνική εργασία και να στηρίξει τους κοινωνικούς λειτουργούς στην άσκηση του έργου τους.