Χρόνια με τους συντρόφους του στις θάλασσες γυρνούσε, του Ποσειδώνα την οργή μάταια πολεμούσε. Στης Ωγυγίας το νησί τώρα είχε απομείνει μόνος, για τη γλυκιά πατρίδα του τον έτρωγε ο πόνος. Με τη βοήθεια των θεών πάλι πανιά θα κάνει, θα φτάσει στην πατρίδα του, δεν είναι όλα πλάνη.