Ο ποιητής με τη λυρική του πένα αποθεώνει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ο ελληνισμός για να αναδείξει ξανά τα φώτα του. Σφραγίζει με το «λόγο» του τις ασφαλιστικές δικλείδες που η «προδομένη μας πατρίδα» θα χρειαστεί να θέσει -σμιλεμένες από τον πόθο, τους καημούς και τον «πόνο των άξιων Ελλήνων»- για ένα καλύτερο αύριο. Ο δημιουργός στιχουργεί την ελπίδα για το άξιο γένος των Ελλήνων που με σύμμαχο την ορθοδοξία και μπροστάρηδες αυτούς που έχουν σθένος, θα επιτύχουν τη νίκη της ζωής και της ψυχής των.