Η Djamila Zon στο βιβλίο της πραγματεύεται τις λεγόμενες "μελανές σελίδες" της μεταπολεμικής Ελλάδας, με απώτερο στόχο να λειτουργήσει προειδοποιητικά για τις μέλλουσες γενιές, ειδικά τώρα, και λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές εξελίξεις στη χώρα. Η συγγραφέας μελετά την ιδεολογία των Συνταγματαρχών από το 1967 -και ειδικότερα μετά το 1970- όπως αυτή εκφράζεται στο σχολικό βιβλίο η "Πολιτική Αγωγή". Το βιβλίο αυτό, καθώς και η προπαγάνδα μέσω του κινηματογράφου και του έντυπου υλικού, καθρεφτίζουν την φασιστικά προσανατολισμένη νοοτροπία του χουντικού καθεστώτος. Μια νοοτροπία που τροφοδοτείται από ένα πολύ συγκεκριμένο υπόστρωμα οικονομικό, πολιτικό κτλ. Το θέμα εξετάζεται καθολικά και φωτίζονται όλες οι εκφάνσεις της συγκεκριμένης κατάστασης. Περιγράφονται τα γεγονότα που προηγήθηκαν της χούντας, παρουσιάζονται οι τρεις ισχυροί άνδρες της στρατιωτικής δικτατορίας, η πολιτική αγωγή που προωθούσε το νέο καθεστώς και το επαναστατικό προφίλ που προέβαλε. Παρουσιάζεται ως υπόλογος του χάους και της διαφθοράς στην "άρρωστη Ελλάδα", ο κομμουνισμός, υπερτονίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον "σωτήριο" ρόλο των δικτατόρων. Η μελέτη ολοκληρώνεται με αναφορά στα σύμβολα που χρησιμοποιήθηκαν, για να αποτυπωθεί η εθνική ταυτότητα και κυριαρχία της χούντας, στο ρόλο της Εκκλησίας και στα γεγοτότα της Κύπρου, ενώ υπάρχει και ξεχωριστό κεφάλαιο με φωτογραφικό υλικό. Η έρευνα βασίστηκε σε προσωπικές συνεντεύξεις και προφορικές μαρτυρίες που η ίδια η συγγραφέας συγκέντρωσε κατά τη διαμονή της στην Ελλάδα. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν μελέτες των: C. M. Woodhouse, C. T. Aris, Kenneth Young, Eric Hobsbawm, Ernest Gellner, Robert Paxton κ.ά.