Από τον 8ο κιόλας αιώνα, εμφανίζονται στο Βυζάντιο οι πρώτες απόπειρες μουσικής καταγραφής, οι οποίες εξελίσσονται και οδηγούν στην ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος, της λεγόμενης «Μεσοβυζαντινής σημειογραφίας», στα μέσα του 12ου αιώνα. Τα μουσικά αυτά σημάδια υποβοηθούν την ψαλτική πράξη και διδασκαλία μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα, οπότε η μεταρρύθμιση της «Νέας Μεθόδου» λαμβάνει χώρα με κέντρο την Κωνσταντινούπολη. Ο καθηγητής Christian Troelsgård, κορυφαίος σύγχρονος εκφραστής της περίφημης «Σχολής της Κοπεγχάγης», συγκεντρώνει σε αυτό το βιβλίο γνώσεις και εμπειρίες του ιδίου, αλλά και γενικότερα των εκπροσώπων των Monumenta Musicae Byzantinae, σχετικά τόσο με την αποκωδικοποίηση της Μεσοβυζαντινής σημειογραφίας, όσο και με τις ποικίλες πτυχές του Βυζαντινού Άσματος (οκταηχία, γένη μελοποιίας, ρεπερτόριο κ.λπ.).