Σχολιάζοντας το "Γήτεμα" της τριλογίας "Στη Γαύδο του Λιβυκού" (που αρχίζει με τη "Χελώνα") ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης γράφει: "...Είναι παρήγορο -και ιδιαίτερα ανθρώπινο- ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να απομονωθούν κάπου και να ανοίξουν έναν γόνιμο διάλογο με τον εαυτό τους που μας ενδιαφέρει όλους, όταν αφορά σε αξίες της ζωής, στον τόπο, στη φύση, στον άνθρωπο". Είναι άθλος να επιλέγεις τη μοναξιά και το άπλετο φως του αμόλυντου αυτήν την εποχή των συμβατικών πεποιθήσεων και του εύκολου κέρδους, για να ζήσεις έστω για λίγο ελεύθερος στη Γαύδο ξαναβρίσκοντας χαμένες διαχρονικές αξίες.