Το μεγάλο χρονικό διάστημα που τα "χαρτιά της εξορίας" παρέμειναν σφραγισμένα, έχει βοηθήσει στη στρέβλωση της οπτικής πολλών ιστορικών έργων για την ΕΣΣΔ. Με την απουσία των ντοκουμέντων που σήμερα είναι προσβάσιμα, η Αριστερή Αντιπολίτευση και η Τετάρτη Διεθνής στη συνέχεια είχαν υποβιβασθεί σε μια απλή αντανάκλαση των σπινθηροβόλων κειμένων του Τρότσκι. Στη πραγματικότητα, η οργάνωση και στη συνέχεια το ρευμάτων μπολσεβίκων-λενινιστών μέσα στο κομμουνιστικό κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης συνιστούσαν τον πυρήνα της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης (στο εσωτερικό της Κομμουνιστικής Διεθνούς) επομένως και της Τετάρτης Διεθνούς. Υπάρχει ανάμεσα στους σοβιετικούς αγωνιστές, μια πραγματική μετάβαση, ένας συνεκτικός ιστορικός δεσμός μεταξύ του μπολσεβικισμού και του τροτσκισμού, ενώ η παραδοσιακή εκδοχή δεν βλέπει ανάμεσα σε αυτούς παρά μια ταυτότητα απόψεων, είτε μια απλή επανάληψη.