Στο δίτομο αυτό πόνημα, για ιδιωτικές βιβλιοθήκες και συλλογές βιβλίων στην Κέρκυρα του 16ου (αλλά ήδη και 15ου), του 17ου και 18ου αιώνα, αποτυπώνεται, βάσει πρωτογενών δεδομένων, η αγάπη των Κερκυραίων προς το βιβλίο ως φορέα γνώσης αλλά και ως περιουσιακό στοιχείο. Από τις Χαμένες και κρυμμένες βιβλιοθήκες αναφύεται η πνευματική κίνηση στο νησί, το διδακτικό έργο, η συγγραφική παραγωγή, η διακίνηση των βιβλίων και προβάλλεται το κοινωνικό περιβάλλον που τα υποδέχτηκε, όπως εξιστορεί η Παναγιώτα Τζιβάρα. Αξιοσημείωτη είναι η ανάδειξη των Κερκυραίων λογίων που συνέχισαν την πορεία για τον φωτισμό του Γένους, διατηρώντας την πνευματική κληρονομιά στα γράμματα και τις τέχνες, ήδη από τον 16ο αιώνα.