[...] Στο βιβλίο "Η τριπλή έλικα: Γονίδιο, οργανισμός και περιβάλλον" ο Lewontin, τόσο ως επιστήμονας όσο και ως κριτικός, προσφέρει μια περιεκτική, προσιτή αφήγηση, βάσει του τι έχει διδαχθεί από τη δουλειά του, όσον αφορά στη βιολογία και τη σημασία της τελευταίας για τις ανθρώπινες σχέσεις. Στην πορεία, σχολιάζει κριτικά μερικές συνηθισμένες και βασανιστικές παρανοήσεις οι οποίες παραπλανούν και καθυστερούν την κατανόηση της βιολογίας. Κεντρικό μήνυμα αυτού του βιβλίου είναι ότι εάν συνεχίσουμε να θεωρούμε τα γονίδια, τους οργανισμούς και το περιβάλλον ξεχωριστές οντότητες, όπου καθεμία παίζει το διακριτό της ρόλο στην ιστορία και τη λειτουργία των οργανικών διεργασιών, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να κατανοήσουμε πλήρως τα έμβια όντα. Ο συγγραφέας δείχνει καθαρά εδώ ότι κάθε οργανισμός είναι το μοναδικό αποτέλεσμα και των γονιδίων και του περιβάλλοντος, καθώς και των εσωτερικών και εξωτερικών χαρακτηριστικών. Απορρίπτοντας την ιδέα ότι τα γονίδια καθορίζουν αποκλειστικά τον οργανισμό, ο οποίος στη συνέχεια προσαρμόζεται στο περιβάλλον, εξηγεί ότι οι οργανισμοί, των οποίων η ανάπτυξη επηρεάζεται από τις συνθήκες, με τη σειρά τους δημιουργούν, τροποποιούν και επιλέγουν το περιβάλλον στο οποίο ζουν. "Η Τριπλή Έλικα" χαρακτηρίζεται από την ανώτερη ποιότητα του ίδιου του Lewontin: είναι ένα ευφυές, ευανάγνωστο, φλογερό και έντοντα κριτικό έργο. Δεν αποτελεί μανιφέστο κάποιας ριζοσπαστικής νέας μεθοδολογίας ούτε το περίγραμμα μιας νέας θεωρίας. Αντίθετα, είναι μια εισαγωγή στην πολυπλοκότητα των βιολογικών διεργασιών, μια υπόμνηση σε όλους τους ανθρώπους ότι οποιοδήποτε έμβιο ον δεν είναι ποτέ τόσο απλό όσο κι αν μπορεί να φαίνεται έτσι.