Η θεωρία της αρχιτεκτονικής έχει τις ρίζες της στο "De architectura libri decem" ("Περί αρχιτεκτονικής βιβλία δέκα") του Βιτρούβιου. Ως η αρχαιότερη σωζόμενη αρχιτεκτονική πραγματεία των προχριστιανικών χρόνων, η μελέτη του Βιτρούβιου δεν είναι μόνο μια μοναδική πηγή πληροφοριών για την αρχαία αρχιτεκτονική και τους κανόνες της, αλλά έγινε το θεμέλιο σε ο,τιδήποτε γράφηκε περί αρχιτεκτονικής θεωρίας από την Αναγέννηση και μετά. Τα 89 σύντομα δοκίμια του παρόντος τόμου παρουσιάζουν τις πιο σημαντικές αρχιτεκτονικές πραγματείες από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα. Οι συγγραφείς τους διερευνούν την προέλευση κάθε πραγματείας κι εξετάζουν τα κίνητρα που, μέσα στα τελευταία 500 χρόνια, ώθησαν κάποιους αρχιτέκτονες να καταγράψουν τις ιδέες τους στο χαρτί. Ομαδοποιημένα κατά χώρα και κατά εποχή, κείμενα των Λεόν Μπατίστα Αλμπέρτι, Αντρέα Παλάντιο, Μαρκ-Αντουάν Λοζιέ, Ευγένιου Βιολέ-λε-Ντυκ, Τζον Σουτ, Γιόχαν Μπέρνχαρτ Φίσερ φον Έρλαχ, Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ, Λε Κορμπιζιέ, Φρανκ Λόιντ Ράιτ, Άλντο Ρόσι και Ρεμ Κόολχαας είναι μερικά μόνο από όσα παρουσιάζουν οι επόμενες σελίδες, με τις θεωρίες να υποστηρίζονται οπτικά από μια πλούσια εικονογράφηση.