... Ο λαός, που μόλις προ ολίγου, στις εκλογές του '61 είχε οδηγηθεί στις κάλπες σαν αγέλη από πρόβατα "πειθαρχημένος" δεν είχε ακόμη σταθεί με δύναμη στα πόδια του. Η ψυχολογία της φυγής που οδηγεί στις Αυστραλίες, θριαμβευτικά εγκατεστημένη κυρίως μέσα στις ψυχές της "επικίνδυνης" νεολαίας. Η οικονομική εξαθλίωση, όργανο κι αυτή καταπίεσης, σε καλπάζουσα άνθιση. Ο πνευματικός κόσμος, φιμωμένος. Η δημοκρατία διχασμένη από το άθλιο σόφισμα του διμετώπου. Οι ημέτεροι προσκολημμένοι σαν όστρακα πάνω στα προνόμια. Με λίγα λόγια η Ελλάδα χλωροφοριασμένη από τις αναθυμιάσεις ενός "σοφού" μηχανισμού αδικίας, εκμεταλλεύσεως, σκοταδισμού, βίας και τρομοκρατίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο φασισμός "αισιοδοξεί". [...]