Μεταφερμένος στον περίβολο με το αψευδές σημάδι: χόρτο, απογεγραμμένο. Οι πέτρες, λευκές, με τις σκιές των καλαμιών: Μη διαβάζεις πια - κοίταζε! Μην κοιτάζεις πια - προχώρα! Με τις πρώτες λέξεις του ποιήματος, που ο Celan έγραψε το 1958, αρχίζει η δυσκολία της κατανόησης, συνάμα όμως και η δυνατότητα να αναγνωρίσουμε πώς τα παραδοσιακά μέσα της ανάγνωσης αμηχανούν. Ιδιαίτερα όταν εφαρμοστούν πάνω σε κείμενα, τα οποία χαρακτηρίζονται ως δύσκολα, παραχαράσσουν την ανάγνωση όπως και το ανάγνωσμα. Το ποίημα "Στρέττο" ("Engfuhrung") του Paul Celan αποτελεί το έκτο μέρος της ποιητικής συλλογής "Sprachgitter" ("Πλέγμα γλώσσας") που ο Celan εξέδωσε στα 1959. Πρόκειται για το εκτενέστερο ποίημα που έγραψε ο ποιητής και παρουσιάζεται εδώ σε νέα μετάφραση μαζί με το εκτενές δοκίμιο του Peter Szondi, Μέσα από στενό πέρασμα που γράφτηκε γι' αυτό το συγκεκριμένο ποίημα και όπου ο γνωστός θεωρητικός της λογοτεχνίας υπερβαίνοντας τις παραδοσιακές μεθόδους ερμηνείας, επιχειρεί μια νέα μορφή ανάγνωσης που δεν βασίζεται σε γλωσσικού τύπου αναλύσεις αλλά στη μουσική κατανόηση του ποιητικού κειμένου.