Η πράξη της ανάγνωσης είναι μια πράξη γνώσης και δημιουργίας, μια πολύπλοκη ανθρώπινη δραστηριότητα που διευκολύνει την κατανόηση του εαυτού και του περιβάλλοντος. Ωστόσο, η διεθνής μελέτη και η έρευνα παραμέλησαν τις συναισθηματικές πλευρές της ανάγνωσης. Η παραμέληση αυτή χαρακτηρίζει ένα μονόπλευρο εκπαιδευτικό σύστημα που έχει σκοπό μόνο την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων και όχι την ανάπτυξη των στάσεων, των ενδιαφερόντων, των προτιμήσεων, των συνηθειών. Κρίσιμη ηλικία για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας των παιδιών είναι η σχολική ηλικία και ένα μέρος αυτού του έργου πρέπει να έχει επιτελεσθεί μέχρι το τέλος του δημοτικού σχολείου, μέχρι την αρχή της εφηβείας. Η παρούσα έρευνα, από τις ελάχιστες σχετικές στον ελληνικό χώρο, αφού προσφέρει μια διεξοδική ανασκόπηση της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας για το μελετώμενο θέμα, επιχειρεί να εξετάσει τις αναγνωστικές στάσεις, τις αναγνωστικές προτιμήσεις και τις αναγνωστικές συνήθειες των μαθητών Στ΄ δημοτικού, να διερευνήσει τις μεταξύ τους σχέσεις, καθώς και τις σχέσεις τους με άλλους κρίσιμους παράγοντες. Επισημαίνονται ορισμένα ανησυχητικά ευρήματα για τη σχέση του παιδιού με την ανάγνωση. Όλα τα ευρήματα ερμηνεύονται υπό το πρίσμα της παιδαγωγικής, της ψυχολογίας και των σχετικών με την παιδαγωγική θεωριών λογοτεχνίας και προτείνονται τρόποι παιδαγωγικής αξιοποίησής τους.